Vanaf december 2003 leef ik op mijn zeiljacht in jachthaven Drimmelen. Het geld raakt op, schulden worden gemaakt maar de boot is afgeladen met eten, heilige boeken etc. Boot op de kant? De Biesbosch in? Ik deed onderzoek naar de van toepassing zijnde regels. Je mocht niet het riet invaren, daar was iedereen het over eens, over een zgn 3-dagen regeling hoorde ik wisselende verhalen.
April 2004 vaar ik uit, de Biebosch in. Ik vaar rechtstreeks naar het Noordergat van de Plomp, waar ik tot december 2007 zal blijven, de auto laat ik achter.
Het 1e gat, zoals het genoemd werd bleek een campingsfeer te hebben. Week in week uit dezelfde gezichten, met af en toe een nieuwe. Er waren er die het weekend kwamen feesten, anderen voor de rust, om de kinderen te laten spelen, kampvuurtje te maken, te chillen met vrienden, te schuilen voor de maatschappij en meer. Ik zag allerlei mensen op zoek naar blijheid.
Het enige probleem is eigenlijk de politie vanwege de hoge hekgolf bij het in en uitvaren. Ze negeren mij volledig.
De weken verstrijken en ik maak kennis met de vaste kern. Ze wilden weten wie toch die peuken rapende idoot in die gele zeiljas was. Zodra de gelegenheid er was stelde ik mijn vragen, hoe zat dat met de regels, de politie, staatbosbeheer, grasmaaiers, boa's, accu's, zonnepanelen etc.
Volgens de oud gedienden werd de 3-dagenregeling al lang niet meer gehandhaafd, ze hadden het wel geprobeerd maar het opgegeven, ergens in de jaren 70. Ikzelf weet het niet, was er niet bij geweest maar de verhalen klopten aardig met elkaar.
De boot bleek, vanwege geen stahoogte, de kiel en de mast, niet ideaal voor de Biesbosch. Een motorjacht leek beter geschikt.
Ad, een van de feestgangers, kocht juni een nieuwe boot. Ik was op slag verliefd, de ruimte, de mogelijkheden, moest alleen opgeknapt worden. Paar weken na de koop legt hij naast me aan, hij stapt aan wal en het eerste wat hij zegt is "ruilen?". Hoe kan ik hier nee tegen zeggen?
Juli 2004 koop ik een nog naamloze motorzalmschouw, een Doerak maar dan anders. Dinsdag "ruilen?", donderdag bij de importeur van het zeiljacht in Drimmelen, vrijdag verkoop, maandag overdracht beide boten, dinsdag de Biesbosch in met motorboot (9,8 bij 3,3 m, stahoogte, diepgang van 80cm) en 10.000 euro's. Wauw, wat een trip!
Het eerstvolgende weekend heb ik mijn eerste gesprek met de politie. Ze hebben gezien dat de boot achterstallig onderhoud heeft en willen weten of ik problemen ga maken. Ik wil deze mensen nooit meer zien en ga de boot opknappen.
April 2004 vaar ik uit, de Biebosch in. Ik vaar rechtstreeks naar het Noordergat van de Plomp, waar ik tot december 2007 zal blijven, de auto laat ik achter.
Het 1e gat, zoals het genoemd werd bleek een campingsfeer te hebben. Week in week uit dezelfde gezichten, met af en toe een nieuwe. Er waren er die het weekend kwamen feesten, anderen voor de rust, om de kinderen te laten spelen, kampvuurtje te maken, te chillen met vrienden, te schuilen voor de maatschappij en meer. Ik zag allerlei mensen op zoek naar blijheid.
Het enige probleem is eigenlijk de politie vanwege de hoge hekgolf bij het in en uitvaren. Ze negeren mij volledig.
De weken verstrijken en ik maak kennis met de vaste kern. Ze wilden weten wie toch die peuken rapende idoot in die gele zeiljas was. Zodra de gelegenheid er was stelde ik mijn vragen, hoe zat dat met de regels, de politie, staatbosbeheer, grasmaaiers, boa's, accu's, zonnepanelen etc.
Volgens de oud gedienden werd de 3-dagenregeling al lang niet meer gehandhaafd, ze hadden het wel geprobeerd maar het opgegeven, ergens in de jaren 70. Ikzelf weet het niet, was er niet bij geweest maar de verhalen klopten aardig met elkaar.
De boot bleek, vanwege geen stahoogte, de kiel en de mast, niet ideaal voor de Biesbosch. Een motorjacht leek beter geschikt.
Ad, een van de feestgangers, kocht juni een nieuwe boot. Ik was op slag verliefd, de ruimte, de mogelijkheden, moest alleen opgeknapt worden. Paar weken na de koop legt hij naast me aan, hij stapt aan wal en het eerste wat hij zegt is "ruilen?". Hoe kan ik hier nee tegen zeggen?
Juli 2004 koop ik een nog naamloze motorzalmschouw, een Doerak maar dan anders. Dinsdag "ruilen?", donderdag bij de importeur van het zeiljacht in Drimmelen, vrijdag verkoop, maandag overdracht beide boten, dinsdag de Biesbosch in met motorboot (9,8 bij 3,3 m, stahoogte, diepgang van 80cm) en 10.000 euro's. Wauw, wat een trip!
Het eerstvolgende weekend heb ik mijn eerste gesprek met de politie. Ze hebben gezien dat de boot achterstallig onderhoud heeft en willen weten of ik problemen ga maken. Ik wil deze mensen nooit meer zien en ga de boot opknappen.
